Dvaita Vedanto

Serio de artikoloj pri
Hinda filozofio

ÓM
Ortodoksaj skoloj
Neortodoksaj skoloj
Granda personecoj

Antikvo
Kapila Patanĝali Gótama
Kanada Ĝaimini Vjása Markandéja Pánini
Mezepoko
Adi Ŝankara Ramanuĝa Madhva
Nimbarka Vallabha Madhusūdana
Namadéva Tukaram Tulsidas Kabir Vasugupta Ĉaitanja
Novepoko
Sri Ramakriŝna
Mohandas Karamchand Gandhi
S. Radhakriŝnan
Svami Vivékananda
Ramana Maharŝi
Sri Aŭrobindo
Svami Sivananda
Ánanda Ĉómarasvami

Dvaita, Dvaita VedantoDvaita Vedanta (/ˈdvaɪtə vɪˈdɑːntə/; en sanskrito: द्वैत वेदान्त) estas sub-skolo en la vedanta tradicio de Hindua filozofio. Alternative konata kiel Bhedavāda, Tattvavāda kaj Bimbapratibimbavāda, la Dvaita Vedanta sub-skolo estis fondita de la 13-a-jarcenta fakulo Madhvaĉarja.[1] La Dvaita Vedanta skolo kredas, ke Dio (Viŝnuo, suprema animo) kaj la individuaj animoj (jīvātman) ekzistas kiel sendependaj realoj, kaj tiuj estas distingaj; oni diras, ke Viŝnuo (Naraĝana) estas sendependa, kaj animoj estas dependaj el li. La Dvaita skolo kontrastas kun la aliaj du ĉefaj sub-skoloj de Vedanta, la Advaita Vedanta de Adi-Ŝankaro kiu subtenas neduismon – ke lasta realo (Brahmo) kaj la homa animo estas identaj kaj ke ĉiuj realo estas interkonektita unueco-, kaj Viŝiŝtadvaita de Ramanuĝa kiu subtenas kvalifitan neduismon – ke lasta realo (Brahmo) kaj homa animo estas diferencaj sed kun la eblo esti identaj.[2][3]

  1. Jeaneane D. Fowler (2002). Perspectives of Reality: An Introduction to the Philosophy of Hinduism. Sussex Academic Press. pp. 340–343. ISBN 978-1-898723-94-3.
  2. Jeaneane D. Fowler (2002). Perspectives of Reality: An Introduction to the Philosophy of Hinduism. Sussex Academic Press. pp. 238–243, 288–293, 340–343. ISBN 978-1-898723-94-3.
  3. James Lochtefeld (2002), The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 1 & 2, Rosen Publishing, ISBN 0-8239-2287-1, pp. 12-13, 213-214, 758-759

Developed by StudentB